Artystyczne dusze

serce1 · Początkujący

Gdzie jest sens i logika,
tego oddechu i serca bicia,
nadchnienia płynącej krwi w żyłach,
przeciąganych na siebie winach.

Jak poukładać serca strzępy,
gdy w okół gnieżdża sie nienawiści sępy,
cisając ciśnienie życia na skraj niedoli,
rozrzucajac sczescie na potwierdzenie niedoli.

joann · Początkujący

Bardzo ładny wiersz, miłość inspiruje wielu pisarzy, szczególnie ta nieszczęśliwa. Twój wiersz nie jest nachalny i bardzo przyjemnie się go czyta. Gdybyś chciała poszukać inspiracji i sama podzielić się swoją twórczością zajrzyj na [link widoczny dla zalogowanych] Bardzo fajna i przydatna strona dla młodych pisarzy i nie tylko.

natchniona · Początkujący

Nie widziałam cię już od miesiąca.
I nic. Jestem może bledsza,
trochę śpiąca, trochę bardziej milcząca,
lecz można żyć bez powietrza!